ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΒΑΓΓΕΛΗΣ - ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ

Ήταν Κυριακή 17 Φεβρουαρίου του 2008, και είχε χιονίσει. Πήρα τα παιδιά και βγήκαμε βόλτα στο Μοσχάτο.

Πρώτη φορά έβλεπαν χιόνι στην ζωή τους. Ο Γιώργος (δεξιά) κρατάει λίγο στο χέρι του, ενώ ο Βαγγέλης (αριστερά) το περιεργάζεται.

 Η ευτυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Γιώργου!!

 Και λίγο χιονάκι στον πατέρα που τραβάει φωτογραφίες...

   Την νύκτα όμως ο καιρός επιδεινώθηκε. Ξύπνησα το επόμενο πρωί και είδα τις εικόνες από την χτεσινή ανάρτηση. Μπήκα ξανά μέσα και άνοιξα τις γρύλιες μπροστά από το παράθυρο του Γιώργου, ο οποίος κοιμόταν ξεσκέπαστος, όπως κάθε ανύσηχος άντρας...

Τα πόδια του Γιώργου που ονειρεύεται και έξω το χιόνι που τον περιμένει!

   Τον ξύπνησα και του είπα να κοιτάξει έξω. Μόλις έριξε την πρώτη ματιά... τρελάθηκε! Θεέ μου, δεν πιστεύω στα μάτια μου!! Σηκώθηκε και ντύθηκε αμέσως. Βγήκε έξω στην πόρτα της αυλής και μου ζήτησε ο ίδιος να τον φωτογραφίσω με το χιόνι.

Ο Βαγγέλης - διστακτικός ακόμη - κοιτούσε από το παράθυρο.

Ο Γιώργος έπαιξε μόνος του με το χιόνι την ώρα που ο Βαγγέλης ντυνόταν. Σε λίγο βγήκε και εκείνος έξω και άρχισαν να φτιάχνουν χιονάνθρωπο.

Κάποιος φαίνεται να κρυώνει εδώ...

Εδώ ο Βαγγέλης φαίνεται να "έφαγε" μόλις την πρώτη χιονόμπαλλα της ζωής του. Ποιός να του την πέταξε άραγε; Δείτε ποιος χαμογελάει πονηρά από πίσω του για να καταλάβετε...

Όχι Βαγγέλη μου, δεν σου πετάξαμε χιόνι για κακό, έτσι για το καλό είναι...

Δεν είναι τόσο ωραίο εσύ να κλαίς και ο άλλος να γελάει. Προσέχτε το βλέμμα του Βαγγέλη (δεξιά) και τον Γιώργο που ετοιμάζεται να βάλει τα πράγματα στην θέση τους.

Χαμογέλα πατέρα...

Πάρε νά 'χεις...!

Σου αρέσει τώρα;

Μετά πήγαμε βόλτα στο Μοσχάτο, απ' όπου και οι φωτογραφίες που ακολουθούν.

Στην πάρα κάτω φωτογραφία, βλέπετε μέσα στην κατάψυξη του ψυγείου μας τον χιονάνθρωπο που είδατε να φτιάχνουν στην αυλή μας.

   Δεν μπορούσαμε να τον αφήσουμε έξω μόνο του και αποφασίσαμε να τον κρατήσουμε μαζί μας για πάντα! Μπήκε στην κατάψυξη - όπως βλέπετε - και έμεινε εκεί μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τότε η άκαρδη μάνα τον πήρε και τον πέταξε στα σκουπίδια... Ναι, ο φίλος μας αφέθηκε έξω από τον σκουπιδοτενεκέ να λειώνει στην ζέστη του καλοκαιριού. Φαντάζομαι τι θα έλεγαν οι περαστικοί που θα τον είδαν. Λίγο σπάνιο να βλέπεις χιονάνθρωπο αρχές Σεπτέμβρη...